چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید، چرا نگاهایت آنقدر غمگین است ؟ ؟ ؟
چرا لبخند هایت آنقدر بی رنگ است ؟ ؟ ؟
اما افسوس ......هیچ کس نبود .
همیشه من بودم و تنهایی پراز خاطره
با توهستم .......
آری با تویی که از کنارم گذشتی وحتی یکبار هم نپرسیدی چرا چشم هایت همیشه بارانیست .
سلام
-------
کسی که از کنار می گذره کنار رو نمی بینه، گوشش رو نمی دونم تا چه حد میشنوه، ولی اینو مطمئنم که به امتحانش نمی ارزه
اونقدر زیبا نوشتی که دارم تمام آرشیو را میخونم.
به من هم سر بزن
مشترکاتی داریم مثل: قالب . متن و ... .
مرسی مرسی مرسی
خوندم زیبا بود خوشم اومد به دوستانم اضافه شدی البته با اجازه
به بلاگ یک پر وزن خوش آمدی
:)