خدای عزیزم

بازهم برایت می نویسم ، صدایت می زنم ، صدایم را نمی شنوی.دستانم را به سویت دراز می کنم ،افسوس نمیبینی.

روزها از پی هم می گذرند،سوال هایم بیشتر و بیشتر می شود .

خداجونم ، هربار از هرچه وهر کس که دلگیر شدم برای تو گفتم تا بگویی چکنم.

چند وقتیست از دست تو دلگیرم به که بگویم ؟ به که ؟

احساس می کنم ، فراموش کرده ای بنده ای بانام من داری.اگر بجای من بودی چه میکردی ؟؟؟

پیش تر لحظه ها را ،همه چیز را از انسان ها می خواستم  چون در کنارم بودی.

 ولی حالا باید از تو بخواهم لحظه ای را به من بدهی .از تو بخواهم اگرطعم شرین خنده ای از عمق وجود بر دلم ، 

 برلبم نشست،باتلخی قطره اشکی ازبین نبری ؟

چگونه بگویم ؟؟؟

چگونه؟؟؟؟؟؟؟