تا برایتان بگویم ، دیدن یک لبخند چه زیباست ،تا ببینید یک نهال چگونه رشد می کند.
برایتان بگویم که چگونه از خشکیدن آن غنچه دل باغبان لرزید ، گونه هایش خیس شد از غم .
برایتان بگویم گل مریم چگونه در باغ خودنمایی می کرد . چگونه عطرش مست می کرد پروانه های باغ را.
وحالا انسانی مغرور گلبرگ هایش را چیده ،ساقه اش را شکسته .
ای کاش گل مریم همچون شاخه ای رز تیغی داشت، تا جز مجنون کسی دستی حتی، برای نوازش به سویش درازنکند.